‘Papier, hier …’ roept Holle Bolle Gijs in de Efteling.
Dit is één van de meest succesvolle en positieve manieren gebleken om kinderen (en volwassenen) zorgvuldig met afval om te laten gaan. Want je wordt achteraf vriendelijk bedankt zodat je weet dat je iets goed gedaan hebt.
Papier trok mijn aandacht de afgelopen maand enorm, want hoewel mensen vaak verbaasd zijn over het feit dat chocoladeletters en pepernoten al in september in de winkel liggen, verbaasde het mij buitengewoon wat ik bij de plaatselijke boekhandel ook al vanaf september in de winkel zie. Meer dan 150 verschillende scheurkalenders. Volgens mij een recordaantal dit jaar. Van platte humor tot filosofie en van dummy’s tot wetenschap. Voor iedereen is er wel iets bij waar hij of zij blijer van wordt. Mijn oma had vroeger een scheurkalender met Bijbelteksten. Die dienden destijds bij het ontbijt of de lunch als vervanger voor het lezen uit de bijbel, daar werden wij als kind blij van want dat waren korte teksten waardoor wij niet lang stil hoefden te zitten!
De tweede verbazing ontstond in diezelfde boekhandel toen ik mij omdraaide en letterlijk over de 200 papieren agenda’s zag liggen. Nee, niet tweehonderd als voorraad, maar meer dan tweehonderd agenda’s mét verschillende thema’s. Een Holle Bolle Gijs aan papieren exemplaren waarvan ik denk: ‘Wie koopt er nu nog een papieren agenda of een scheurkalender?’
De belangstelling is daarmee gewekt natuurlijk, want die hoeveelheden…
Wij zijn al een paar jaar bewust en actief bezig met zoals wij dat noemen het ‘kantoor van de toekomst.’ Dit betekent dat we zo weinig mogelijk papieren dossiers willen en dat is soms nog best lastig: even een aantekening maken of lezen vanaf papier is doorgaans prettiger dan van een computerscherm. Ook werken we met een digitale agenda. In de overgangsfase hebben we nog anderhalf jaar een dubbele boekhouding gevoerd: een papieren kantooragenda en een digitale agenda, dubbel werk en dubbel kans op fouten.
Waarom draaien de drukpersen in dit digitale tijdperk op volle toeren? Het schijnt dat maar liefst 76% van de mensen van 18 jaar of ouder een papieren agenda gebruikt. En 20% van deze groep heeft er zelfs meer dan 1, zegt de kantoorvakhandel. Waarom? Omdat het persoonlijk en tastbaar is, het geeft een veilig gevoel want papier kan niet crashen. Dat de papieren agenda altijd beschikbaar en bij de hand is geldt tegenwoordig niet meer, want ook de smartphone is doorgaans meer in de hand dan wat dan ook!
Wellicht markeert het jaarlijks uitzoeken van een nieuwe agenda ook vooral een nieuw begin. Een nieuw jaar met nieuwe kansen, nieuwe hoop en nieuwe mogelijkheden. En om daar naartoe te leven met het uitzoeken van een agenda die recht doet aan dat gevoel, kan mensen een moment van geluk en blijheid geven. Wordt het een roze? Een van Unicef? Met krachtige, aanmoedigende teksten of mooie tekeningen?
Een klein (niet wetenschappelijk) onderzoekje leert dat de scheurkalender bijna altijd voor een ander wordt gekocht. Als Sinterklaas- of Kerstcadeau. Als een tastbaar cadeau dat je in jouw omgeving op kunt hangen en elke dag een glimlach op je gezicht tovert. Dat verklaart ook deels de diversiteit, want jouw vriend wil je misschien wel plagen met elke dag de Rode Oortjes Kalender en niet met elke dag een Sudoku en mijn vrienden willen niet elke dag een Bijbeltekst, maar wel een coachingswijsheid.
‘Papier hier…’ geldt nog voor veel mensen als geluk en een persoonlijke touch. In het ontwerpen van scheurkalenders en agenda’s als ook in het krijgen en kopen ervan. Maar let wel, het gaat dus vooral om de beleving, meer dan om het papier zelf. Want net als bij boeken geldt: uiteindelijk gaat het niet om het boek, maar om het verhaal.
Saapke Postma